Na een vlucht die meer weghad van een klein tochtje in vergelijking met de vlucht naar Sydney toe, kwam ik donderdagmiddag aan in Mildura. Iemand van het hostel waar ik deze periode ga verblijven pikte mij op van het vliegveld. Mildura is niet heel groot, echter alles in deze stad/dorp is redelijk ruim opgezet wat gebouwen betreft. Het is totaal anders dan Sydney waar alles hoog is en dicht op elkeaar gebouwd.

Het eerste dat in Mildura opvalt zijn drive-throughs. De koffiezaak heeft een drivethrough, de KFC en Mc Donalds natuurlijk maar ook de Red Rooster. Als klapper heeft ook de liquor store een drivethrough. Meeste zaken hoef je dus je auto niet voor uit te komen.

Vrijdag ving aan met een security briefing voor de knoflook verwerkingsfabriek waar ik de komende tijd aan het werk kom. Naast een algemeen verhaal over wat ze allemaal maken en doen en de bekende productie getalletjes, kwam er ook de standaard boerenverstand veiligheidsvoorschriften. Na dit allemaal gezien te hebben kreeg ik mijn veiligheidskaart. Naast deze korte cursus ook deze dag genomen om even kort te kijken in Mildura zelf. Mildura is gebouwd vlak naast de rivier die door dit gebied stroomt. De rivier is heel belangrijk voor de irrigatie van het land wist de persoon van het hostel mij vertellen.

Na deze briefing begon dan het lange wachten totdat het knoflook seizoen echt los zou barsten en we aan het werk konden. Dit was een vervelend wachten aangezien Mildura niet echt de place to be is met betrekking tot bezienswaardigheden of het doen van leuke activiteiten. Gelukkig is de groep mensen op het hostel erg gezellig en voelt het hier aan alsof je samen met je familie bent. Leuke tijden en feestjes levert dit op.

Om toch een beetje aan de slag te gaan heb ik voordat ik in de knoflook begon te werken wat kleine klusjes hier gedaan. 1 ochtend heb ik staan pompoenen plukken. Dit klusje was wel oppassen geblazen omdat er verschillende spinnen waaronder de redback spider zich verscholen houden tussen de pompoenen en planten. Eerste dus een pompoen omwippen voor hem op te pakken om zeker te zijn dat je niet een redback te pakken had. Naast dit klusje ook nog anderhalve dag geholpen met het uitzetten van een wijngaard. Hierbij zetten we plastic messen in de grond om aan te geven waar de palen voor het ophouden van de planten terecht moeten komen en verfpunten gaven aan waar een gat voor de planten gegraven moest worden. ’s Ochtends is dit werk wel aardig te doen, maar ’s middags als de temperatuur oploopt tot over de 30 graden is het toch wel afzien.

Al met al zorgden deze klussen voor een klein beetje inkomen voor een week maar veel zoden zette het niet aan de dijk en de twijfel of er wel echt werk in de knoflook was nam daarom toe. Ik had al bijna besloten om weg te gaan als het toch niet zou gaan beginnen, maar ten lange leste kon ik dan eindelijk op 30 oktober beginnen op de Gouldings shed locatie.

In deze schuur komt de knoflook binnen met vrachtauto’s nadat het net van het land gerooid is. Als er vandaag knoflook gerooid wordt, betekent dat voor ons dat wij de volgende dag werken. Wat er op onze locatie gebeurd is dat de knoflook wordt gewassen en vervolgens gedroogd. Hierna wordt het dan weer naar een volgende locatie getransporteerd waar het verder verwerkt wordt. Onze hoofdtaak binnen dit hele proces is het in de gaten houden van de kwaliteit van de knoflook.

Voor deze controle nemen we monsters van verschillende plekken binnen het wasproces. Van deze monsters bekijken we de kwaliteit van de knoflook, of er dus geen ziektes in zitten of andere rarigheden. Daarnaast letten we er ook op of de knoflook niet te veel beschadigd is. Mocht dit namelijk het geval zijn, dan kan het zijn dat er een defect is aan 1 van de machines en moet deze worden gerepareerd. Beschadigde knoflook levert namelijk geen geld op en per kilo (wat in de winkel voor ongeveer 20 – 25 dollar verkocht wordt) gaat er dan veel geld verloren. En aangezien we gemiddeld per dag meer dan 100 ton knoflook(zal waarschijnlijk veel meer zijn) per dag verwerken zou het zonde zijn als daar veel van verloren gaat door defecte machines.

De komende weken is het dus nu hard aan het werk zijn in Mildura en geld verdienen om straks ongestoord de rest van mijn tijd in Australië te kunnen reizen. Tot zover de update in Mildura.

(… zal later meer foto’s toevoegen maar heb niet altijd een PC met USB & internet toegang tot mijn beschikking. Hou deze post dus nog even in de gaten.)